Bilgi Diyarı

Aşağıdaki Kutu ile Sonsuz Bilgi Diyarı'nda İstediğinizi Arayabilirsiniz...

Brezilya

  • Okunma : 1282

BrezilyaBREZİLYA FEDERAL CUMHURİYETİ

GENEL BİLGİLER. Yüzölçümü: 8 511 965 km². Başkenti: Brasilia(1 596 274|nüf.;1991). En büyük kenti: Sao Paulo (9 986 427 nüf; 1991). TOPLUM YAPISI. Nüfusu (1991): 146 154 502; nüfus yoğunluğu: Km²'ye 17 kişi. Nüfus dağılımı (1991): Kentlerde —% 75, kırsal kesimde — % 25. Yıllık nüfus artış hızı (1985-90): % —2,01. Resmî dili: Portekizce. Başlıca dinler: Katoliklik, Protestanlık.

EĞİTİM VE SAĞLIK. Okuma yazma oranı (1991): Yetişkin nüfusun % 81'i. Üniversite sayısı (1992): 83. Hastane yatak sayısı (1987): 501 660. Hekim sayısı (1987): 206 382. Ortalama ömür (1985) —Kadınlarda 69; erkeklerde — 64. Bebek ölüm oranı (1989): 1 000 canlı doğumda 67. EKONOMİ. GSMH (1990): 403 milyar dolar; kişi başına ulusal gelir: 2 680 dolar. Etkin nüfus dağılımı (1988): Tarım —- % 35; sanayi — % 25; hizmetler —% 40. Dış ticaret (1990): dışalım —2X) milyar dolar; dışsatım (1990) —31 milyar dolar; ticaret yaptığı başlıca ülkeler: ABD, Avrupa Topluluğu, Latin Amerika. Para birimi: 1 cruzeiro=

100 centavo.

YÖNETİM. Türü: Federal cumhuriyet. Yasama gücü: Parlamento. Yönetim bölümlenmesi: 26 eyalet, 1 federal yönetim bölümü.

ULAŞIM. Demiryolları (1988): Toplam 29 781 km. Karayolları (1989): Toplam 1 448 000 km. Başlıca limanları: 11. Başlıca havaalanları: 24.

Güney Amerika'da devlet. Güney Amerika'nın en büyük ülkesi olan Brezilya, And dağlarının eteklerinden doğuya doğru Atlas okyanusuna kadar yaklaşık 4 350 km boyunca uzanır. Şili ve Ekvador dışında kıtadaki bütün ülkelerle sınırdaştır. Resmî adı Brezilya Federal Cumhuriyeti'dir. Brezilya Güney Amerika'nın yaklaşık yarısını kaplar ve yüzölçümü bakımından dünyanın beşinci büyük ülkesidir. Yüzölçümünün ABD'ninkinden çok az küçük olmasına karşın nüfusu, ABD nüfusunun yalnızca % 60'ı kadardır. Başkenti Brasilia, iç bölgelerin gelişmesini desteklemek amacıyla 1957'de kurulmaya başlanmıştır.

Brezilya'nın adı, XVI. yy'da ülkenin önemli dışsatım malı olan özel, kırmızı bir ağacın Portekizce adından gelir. Bugün ülke dünyanın en büyük kahve ve şeker dış satımcısıdır. Ayrıca soya fasulyesi dışsatımında da en başlarda gelir. Zengin ve kullanılabilir tarım ve maden kaynakları bulunmasına ve son zamanlarda modernleştirilen sanayisine karşın, dev dış borçlar Brezilya ekonomisinin gelişmesini kösteklemektedir.

Brezilya Portekiz'den bağımsızlığını 1822'de elde etmiş ve XIX. yy. boyunca Latin Amerika ülkelerinde pek rastlanmayan bir siyasal istikrar dönemi yaşamıştır. Ne var ki, XX. yy'da patlak veren siyasal anlaşmazlıklar yüzünden pek çok yönetim devrilmiştir. 1964'ten 1985'te sivil bir başkan göreve başlayıncaya kadar ülkeyi askerler yönetmiştir.

BREZİLYA YÜZEY ŞEKİLLERİ VE DOĞAL KAYNAKLAR


Brezilya'nın büyük bölümü dağlar ve yaylalarla kaplıdır. Ülke başlıca 4 fiziksel bölgeye ayrılır: Amazon ırmağının kuzeyinde yeralan Guyana yaylası, Amazon havzası, Amazon'un güneyindeki Brezilya yaylası (ya da orta kütle) ve Chaco. Brezilya'nın en yüksek dağı olan 3 014 m yükseklikteki Pico da Neblina Brezilya dağlık bölgesinde, Rio de Janeiro'nun hemen kuzeybatısında bulunur.

Brezilya'daki bütün yüksek bölgeler, benzer yer bilimsel süreçlerle oluşmuştur. En derinde bulunan en eski kayalar billur su granitler ve kuvarsitlerdir. Milyonlarca yıl boyunca bu büyük toprak blokları yukarı doğru itilmiş, toprak aşınması yüzünden parçalanmış ve bundan sonra da deniz sularıyla örtülmüştür; bu dönem içinde değişik kalınlıklarda tortul katmanlar oluşmuştur. Son olarak başka bir yükselme ve aşınma dönemi yaşanmıştır. Brezilya'nın yüksek bölgelerinde yaygın olan tek tepelerin ve mesa'ların (dik yamaçlı yüksek yayla) oluşmasının nedeni, aşınmaya karşı çok dayanıklı diyabazlardır. Doğu kıyısındaki yükselme, kıyıdaki sıradağları oluşturmuştur. Brezilya dağlık bölgesinin doğu ucu birdenbire sarp bir yamaçla denize doğru iner. Bir dizi veri ve levha tektoniği kuramı bir araya getirilince Brezilya'nın eskiden Afrika'nın batısına yapışık olduğu ortaya çıkmaktadır.

Brezilya'daki düzlük bölgeler çoğu zaman alüvyon kökenli ve birdenbire üst üste gelmiş tortul kayalardan oluşur. Brezilya'nın kıyı ovası dardır ve gelişigüzel biçimde sarp kayalarla kesilir. Sömürge döneminde arazi biçimlerinin bu yapısı, istilacıları ülkenin iç bölgelerine yerleşme niyetinden caydırmıştır. Bugün bile nüfus kıyılarda ya da büyük ırmakların kıyısında toplanmaktadır.

Brezilya İklimi: Brezilya'nın iklimi üzerinde en önemli etken ülkenin ekvator kuşağında yer almasıdır. Sıcaklığın dönence yakınında 35 °C'ı aştığı ender görülür; bunun nedeni, atmosferdeki yüksek nem oranının yumuşatıcı etkisidir. Rio de Janeiro'da ortalama sıcaklıklar en soğuk ay olan temmuzda 22 °C, en sıcak ay olan ocakta 27 °C'tır. Donma kuzey sınırı Parana eyaletinden geçer. Brezilya'nın büyük bölümü ortalama 1 000-1 500 mm arasında bir yağış alır; ne var ki, Amazon düzlüklerinde ve birçok başka bölgede yıllık yağış 2 030 mm'yi aşar. Kuzeydoğudaki yarı çorak iç bölge ya da Sertao'daysa sık sık kuraklıklar ve su baskınları olur.

Bitki örtüsü ve hayvan topluluğu: Brezilya'nın bitki örtüsü yapısını belirleyen en önemli etken yağıştır. Tropikal yağmur ormanı (ya da selva) Amazon havzasının en yağışlı yerinde bulunur. 70'li yılların başlarında geçirilen yollar sayesinde bu alanın yerleşime açılması, yağmur ormanlarının büyük ölçüde yanmasına yol açmıştır: Yalnız 1987'de 200 000 km² ormanın yakıldığı tahmin edilmektedir. Bu durum dünyada kaygı uyandırmış ve devletin bir koruma programı hazırlamasına neden olmuştur. Brezilya'nın büyük bölümü savanlarla ya da tropikal çayırlarla kaplıdır. Kuzeydoğunun iç kesimindeyse bodur çalılardan ve iğne yapraklı ormanlardan oluşan "katinga" yaygındır. Parana çamı ya da "maymun şaşırtan ağaç" daha çok ülkenin güney kesiminde bulunan, yöreye özgü bir kozalaklıdır. Brezilya'da bol miktarda yabani hayvan bulunursa da, büyük memelilere ender rastlanır. Bol miktarda tapir, su domuzu, papağan ve maymun vardır. Küçük ve etçil bir balık olan piranha Amazon ırmağında yaşar.

Brezilya Toprak Yapısı: Brezilya'da lateritli topraklar ağır basar. Kalın, kaba ve kırmızımsı renkli bu topraklar bitkileri besleyen maddeler bakımından yoksuldur. Irmakların kıyısındaki taşma alanlarındaysa, alüvyonlu verimli topraklar bulunur. Brezilya'nın güneyinde rastlanan verimli ve koyu renkli «terra roxa» kahve yetiştirmeye son derece elverişlidir.

Brezilya Akarsuları: Brezilya'yı belli başlı üç akarsu sistemi akaçlar: Güneydeki Parana-Paraguay-Plata, doğudaki Sao Francisco ve kuzeydeki Amazon. Brezilya'nın güneyindeki dağlık bölgenin ve yaylaların sularını Parana, Paraguay, Uruguay ve Plata ırmakları toplar. Bu ırmakların hiçbiri ulaşıma elverişli değildir. Sao Francisco, Brezilya yaylasından doğar ve 1 600 km boyunca kuzeye doğru akar. Bu ırmağın aşağı kesiminde yaklaşık 322 km boyunca sıralanan çağlayanlar ve hızlı akıntılar gemi ulaşımını engeller. Güney Amerika'nın en büyük ırmağı olan Amazon uzunluk bakımından da dünyanın ikinci büyük ırmağıdır (6 440 km) ve havzasının büyük bölümü Brezilya'da bulunur. Debisi ya da akıttığı su hacmi bakımındansa dünyada hiçbir ırmak onunla karşılaştırılamaz: Saniyede 198 100 m³'ten fazla suyu (Mississippi'nin on katı) Atlas okyanusuna boşaltır. Amazon'un yatağının derinliği bazı yerlerde 91 m'yi bulur: Bulsayede okyanus gemileri ırmağın 1 600 km kadar içerisine girebilir. Amazon'un en önemli kolları Tocantins-Araguaia, Madeira, Negro, Xingu ve Tapajos'dur.

Not: Pek çok yerde 82 m'den daha yüksekten dökülen İguaçu çağlayanları Arjantin-Brezilya sınırındadır. Çağlayanların çevresindeki bölgeyi iki ülkenin yönetimleri ulusal park olarak korumakta ve yılda 2 milyon turist yöreyi ziyaret etmektedir.

Brezilya'nın Yeraltı Gelir Kaynakları: Brezilya'da çok büyük maden yatakları vardır; ne var ki madenlerin çıkarılması güçtür ve büyük bölümü işletilmemektedir. Önemli miktarlarda demir ve manganez cevheri yatakları bulunmuşsa da bunları çeliğe dönüştürmek için gerekli olan yüksek kaliteli kok kömürü Brezilya'da yoktur. Brezilya dünyanın en önemli demir cevheri dış satımcılarından biridir. 70'li yılların sonunda petrol gereksiniminin % 80'i dışarıdan alınırken, yeni petrol yataklarının bulunması ve yurtiçi üretimin artırılması sayesinde bu oran 80'li yılların ortalarında % 60'ın altına indirilmiştir. 80'li yıllarda kalay ve altın üretimi de önemli ölçüde artmıştır. Özellikle Minas Gerais eyaletinde ve Amazon bölgesinde, bu madenlerin yanı sıra yeni fosfat, manganez, uranyum, bakır, taş kömürü, altın ve değerli taş yatakları bulunmaktadır. Varlıkları geçen yıllarda doğrulanmış olan bilinen boksit ve platin yatakları da çok geniştir.

Not: Aynı adlı eyaletin başkenti olan Sao Paulo, Güney Amerika'nın başlıca sanayi merkezlerinden biridir. Kent öylesine hızlı büyümüştür ki, Brezilya hükümetleri kent nüfusunun aşırı artışını önleyebilmek için başka yerlerdeki sanayi gelişmelerini desteklemişlerdir.

BREZİLYA TOPLUM YAPISI

Brezilya Nüfus Yapısı: Brezilyalıların büyük bölümü ülkenin doğusundaki yoğun nüfuslu bölgelerde yaşar. Her ne kadar kentleşme kırsal nüfusta gerçek düşüşlere yol açmadıysa da, iç göç sonucu kentlerin nüfusu kırsal alanlardan çok daha hızla artmıştır. En büyük kentler Sao Paulo, Rio de Janeiro, Belo Horizonte, Salvador, Recife ve Porto Alegre'dir. Kentlere göçenlerin çoğu favela'lara ya da kentsel alanların kenarındaki gecekondu mahallelerine yerleşir. Hızlı kentleşmenin beraberinde getirdiği yoksulluk ve işsizlik hızlı nüfus artışını) daha ciddi boyutlara ulaştırmıştır. 80'li yılların sonundaki nüfus artış oranına göre, Brezilya'nın nüfusu 34 yıl sonra iki katına çıkacaktır.

Not: Brezilya'dan Avrupa ve Kuzey Amerika'ya satılan kahvenin içindeki yapışkan kalıntıların temizlenmesi için, önce ıslatılması, sonra da güneşe serilerek kurutulması gerekir. Kahve Brezilya'nın başlıca dış satım ürünüdür ve ülke kahve üretiminde dünyada birinci sırada yer alır.

Brezilya Etnik bileşim: XIX. yy'da Brezilya'ya çok büyük bir göçmen akınının gelmesi nedeniyle, nüfusun büyük bölümü Kafkas ırkındandır. Portekizlileri İtalyanlar, Almanlar, Suriyeliler ve Lübnanlılar izler. Asyalılarsa 30'lu yıllarda gelmişlerdir. XVI. yy'ın başlarında ilk Portekizli gezginler geldiğinde burada çoğu Tupi-Guarani, Antil, Aravak ve Ge dil öbeklerinden bir dil konuşan 1 milyon kadar Kızılderili yaşıyordu. Portekizliler ile Kızılderililer arasında yapılan evlilikler sonucunda ortaya, Brezilyalıların mameluco adını verdikleri yeni bir ırk çıktı. 1.538'den başlayarak Brezilya'ya Afrika'dan köleler getirildi: 1888'de köleliğin kaldırılmasına kadar 5 milyon kadar köle getirilmişti. Siyahlarla beyazların karışımından oluşan melezlerin nüfusun % 20'sini oluşturduğu sanılmaktadır. Bugün Brezilya'nın en güneyindeki üç eyalette nüfusun çoğunluğu beyazdır. Siyahlar ve melezlerse Atlas okyanusu kıyısında yoğundur. Toplam nüfusta oranları % 1 'in altında olan Kızılderililerin çoğu iç bölgelerde yaşamaktadır.

Brezilya Dil ve Din: Brezilya nüfusunun karışık bir ırk yapısı olmasına karşın, nüfusun çoğu tek bir dil konuşur ve tek bir dine inanır. Portekizce resmî dildir, sadece 35 000 kadar Kızılderili (bütünüyle çevreden kopuk yaşayan kabilelerin üyeleri) ve yeni göçmenler (bunların çoğu Japondur) Portekizce konuşmaz. Brezilyalıların % 90'ından fazlası katoliktir. 1889'dan beri kiliseyle devlet birbirlerinden anayasa gereği ayrılmıştır.

Brezilya Eğitim ve Sağlık: Brezilya'da yetişkinler arasındaki okuryazarlık oranı yavaş artmıştır. Hükümetin okuma-yazma bilmezlik oranını düşürmek amacıyla 1971'de başlattığı Mobral adlı eğitim programına karşın 80'li yıllarda okuma-yazma bilmeyenlerin oranı % 20'inin üstündeydi. Devlet okullarında ücretsiz olarak ilkokul öncesi eğitim verilir. 7-14 yaş arasındaki çocuklar için eğitim parasız ve zorunludur. Ortaöğretim de ücretsizdir. Rio de Janeiro Üniversitesi (1920) Güney Amerika'nın en ünlü üniversitelerinden biridir. 1975-1980 arasında Brezilya'da yıllık ölüm oranı ‰ 9,1'di. Bebek ölümü oranıysa her 1 000 canlı doğumda 77'dir.

Brezilya Sanatı: Brezilya sanatında gözlenen canlılıkta ülkenin ırksal ve etnik karmaşıklığı önemli rol oynar. Her yıl «Perhiz Günü»nden önce yapılan görkemli bir halk festivali olan Rio karnavalında, Afrika ritminin ağır bastığı samba gösterileri yapılır. Heitor Villa-Lobos ülkenin en tanınmış bestecilerindendir. Halk sanatları ve zanaatlar kırsal alanlarda yaygındır, pek çok çağdaş Brezilyalı ressam da kendilerine konu olarak sıradan halkın günlük yaşamını almaktadır. Candido Portinari gibi ünlü çağdaş sanatçıların yapıtlarında Meksika devrimindeki duvar resimlerinin etkisi belirgindir. Brezilyalı başarılı mimarlar Brezilya'ya özgü bir renk taşıyan olağanüstü modern yapıtlar gerçekleştirmişlerdir; bunların önemli bölümü, ülkenin başkenti olan ve Lucio Costa'nın planladığı Brasilia'dadır. Bu kentte, projesini Oscar Niemeyer'in yaptığı binalarda işlevsellik ve basit bir güzellik öne çıkar.

Son iki yüzyıldaki önemli edebiyatçılar arasında Jorge Amado, Joaquim Maria Machado de Assis, Euclydes da Cünha ve Gilberto Freyre sayılabilir.

BREZİLYA EKONOMİSİ

Son zamanlara kadar Brezilya ekonomisinde patlamalarla başarısızlıklar bir arada gerçekleşiyordu; dünya piyasalarında şeker kamışına, kauçuğa ve kahveye talebin artması ülke ekonomisinin gelişmesinde başlıca rolü oynamıştır. Bugün ülke geniş kaynaklarını geliştirme ve sanayileşme çabaları içindedir. Bununla birlikte, Brezilya hâlâ öncelikle bir tarım ülkesidir, ciddi ekonomik sorunları vardır. 1986'daki reform içerikli "cruzado" planı önce ekonomide büyüme sağlamıştır; ama 1987'de enflasyon yeniden fırlamıştır. Dünya finans topluluğu Brezilya'nın dev boyutlara ulaşmış borç faizlerinin ödenmesini yeni bir takvime bağlamak için işbirliği yapmıştır.

Tarım ve ormancılık: Ekonomide önemli bir yeri olmasına karşın Brezilya tarımı büyük ölçüde düşük verimli ve geridir. Dışarı satmak amacıyla yetiştirilen en önemli ürün her zaman kahve olmuştur. Parana ve Sao Paulo eyaletlerindeki fazendas'larda (tarım işletmesi) yetiştirilen kahvenin kalitesi düşük olmakla birlikte Brezilya dünyanın en büyük kahve üreticisi ve dışsatımcısıdır. Dışarı satmak için yetiştirilen diğer önemli ürünler arasında muz, soya fasulyesi, kakao (Brezilya dünyanın en büyük kakao dış satımcısıdır), tütün, mısır, şekerkamışı ve portakal sayılabilir. Gelişmiş bir büyükbaş hayvancılık vardır ve bugün Brezilya Arjantin'den daha önemli bir hayvan üreticisi durumuna gelmiştir. Brezilya'nın Latin Amerika'nın en geniş ormanlarına sahip olmasına karşın, bunların pek çoğuna girilememektedir. Ama bu durumda bile Brezilya Latin Amerika'nın en büyük kereste dış satımcısıdır.

Madencilik ve sanayi: Brezilya'nın en önemli madenleri demir ve manganezdir: Dünya demir cevheri rezervlerinin % 15'inin Brezilya'da olduğu tahmin edilmektedir. Minas Gerais'teki İtabira'da uzun süre yüksek kaliteli hematit çıkartılmıştır; günümüzdeyse Para'daki Caracas dağlık bölgesinde yeni bir madencilik bölgesi gelişmektedir ve yöredeki maden yataklarının dünyanın en büyük yatakları olduğu sanılmaktadır. Manganez cevheriyse, Minas Gerais'teki Lafaiete'de ve kuzeydeki Amapa eyaletinde çıkarılmaktadır. Bunlara ek olarak, Amazon ırmağının ağzı yakınındaki Trompetas boksit işletmesi de 70'li yılların sonlarında üretime başlamıştır.

Brezilya'nın önde gelen fabrikalarında işlenmiş besin, kimyasal maddeler, tekstil, metal ürünleri, makine, ulaşım araçları (otomobil ve gemi) ve petrol ürünleri imal edilmektedir. İmalat sanayisinin büyük bölümü Sao Paulo bölgesinde toplanmıştır. Brezilya, gazoil (benzin ve alkol karışımı) ve hidroelektrik enerji kullanarak dışarıdan alınan petrola! olan bağımlılığını 80'li yıllarda önemli ölçüde azaltmıştır. 1982'de açılan, Foz do İguaçu yakınında ve Parana ırmağı üzerinde bulunan İtaipu hidroelektrik santralı enerji üretme kapasitesi bakımından dünyada birincidir. Diğer bazı hidroelektrik ve nükleer enerji santralları projeleriyse, 80'li yıllarda hükümetin kemer sıkma programı yüzünden ertelenmiştir.

Ulaşım ve ticaret: Latin Amerika'daki en büyük karayolu ağı ve buna bağlı olarak da en fazla otomobil, kamyon ve otobüs de Brezilya'dadır. Ülkenin en işlek limanları arasında Santos, Vitoria, Rio de Janeiro, Parangua ve Recife yer alır. Özellikle iç kesimlerde ırmaklar en önemli ulaşım yollarıdır; ülkenin topografyası iç kesimlerde demiryolu ağının geliştirilmesine olanak vermemektedir.

Dış satım ürünleri arasında kahve, soya fasulyesi, demir cevheri, tüketime hazırlanmış besin maddeleri, makineler, arabalar ve tarım ürünleri bulunan Brezilya, Güney Amerika'da en büyük dışsatım gelirine sahip ülkedir. Ekonomisi sağlam bir temele dayanmasına karşın, Brezilya aynı zamanda dünyanın en borçlu ülkelerinden biridir; 80'li yıllardaki su baskınları, kuraklık ve yüksek enflasyon, ülkenin ekonomik sorunlarını daha da artırmıştır. Kahve, kakao, portakal suyu, tütün, şeker gibi tarım ürünleri Brezilya'nın dışsatımında önemli yer tutmaktadır; bu nedenle, kuraklık gibi iklim koşulları ya da dünya piyasalarındaki fiyat dalgalanmaları, Brezilya'nın yıllık dış ticaret tablosunda önemli değişikliklere yol açabilmektedir.

BREZİLYA DEVLET YAPISI VE KURUMLAR

Birbirini izleyen askerî yönetimlerin askıya aldığı, 1977 ve 1978'de üzerinde değişiklikler yapılan 1969 Anayasası'na göre yürütme gücü cumhurbaşkanında, yasama gücü senato ile millet meclisindedir. Ülkede 1985'te tamamen sivil bir yönetime dönülmüşse de cumhurbaşkanını bir seçmenler topluluğu seçmiştir. 5 Ekim 1988'de yürürlüğe giren yeni anayasa cumhurbaşkanının doğrudan halk tarafından seçilmesini ve yasama organının iki meclisten oluşmasını öngörmektedir. Yeni anayasada başkanlık sistemi korunmuş olmakla birlikte, eyaletlere ve yerel yönetimlere eskisinden daha fazla yetki tanınmaktadır.

BREZİLYA TARİHİ

80'li yıllarda Brezilya'nın kuzeydoğusunda yapılan kazılar sonucu elde edilen bulgular yöreye insanların en azından 32 000 yıl önce, yani sanıldığından çok daha önce yerleşmiş olduklarını göstermiştir. Bir İspanyol olan Vicente Pinzon 1500'de Brezilya'nın kuzey kıyısına çıktığında, yerli Kızılderili nüfusunun önemli ölçüde dağınık durumda olduğu ve sayılarının da 1 milyonu aşmadığı sanılmaktadır. Aynı yıl, Pedro Cabral 1494'te yapılmış Tordesillas antlaşmasına dayanarak ülkenin Portekiz'in malı olduğunu ileri sürmüştür. Ama gene de Nk kalıcı Portekiz yerleşmesi (Sao Paulo eyaletindeki Sao Vicente) ancak 1532'de kurulabilmiştir. Hollandalılarsa 1630'dan 1654'e kadar Recife'yi yönetmişlerdir Avrupanın şeker talebi 1530'larda kuzeydoğu kıyılarında şekerkamışı işletmeleri kurulmasına yol açmış ve Portekiz Krallığı on iki büyük feodal toprak parçasına (capitania) ayrılmıştır. Bu sistem 1640'ta sona ermiştir 1600'lerden başlayarak, bandeirante'ler adı verilen Sao Paulolu kolonlar iç bölgelere yerleşmeye başlamıştır. 1700 dolaylarında Minas Gerais'te altın ve elmas bulunmuştur. Rio de Janeiro altının yasal olarak dışarı satılabildiği tek liman olmuş ve Rio de Janeiro 1763'te Bahia'nın yerine başkent olmuştur.

Napolyon Savaşları sırasında, 1807-08'de, Portekiz kralı Joao VI,Rio de Janeiro'ya sığınmıştır. Portekiz hükümetinin kendi topraklarına yerleşmesi sayesinde Brezilya büyük bir ekonomik gelişme yaşamıştır. Portekiz'de devrim tehlikesinin Joao VI'yı Lizbon'a dönmek zorunda bırakması üzerine, halk Joao'nun oğlu Dom Pedro'ya baskı yaparak 1822'de Brezilya'nın bağımsızlığını ilan ettirmiştir. Dom Pedro İmparator Pedro I unvanıyla taç giymiş ve 1831'de bu görevden feragat edinceye kadar hüküm sürmüştür. Yerine oğlu Dom Pedro II geçmiştir.

Dom Pedro ll'nin hükümdarlığı sırasında Brezilya ekonomik bir refah yaşamıştır. İmparator, önce Paraguay'a karşı 1864-70 arasında gerçekleştirdiği başarılı savaş sayesinde ülke topraklarını genişletmiş, sonra da Birleşik Amerika ve öteki Latin Amerika ülkeleriyle yakın ilişkiler geliştirmiştir. Bununla birlikte cumhuriyet yanlısı fraksiyonlar güçlenmeye başlamış ve 1889'da ordu imparatoru devirmiştir. 1894'e kadar açık ya da dolaylı olarak askerlerin yönetiminde kalan Brezilya'da, bu tarihte ilk sivil cumhurbaşkanı Prudente de Moreas seçilmiştir. Yüzyılın başında kahve ve kauçuk dışsatımı büyük kârlar sağlamış, ama kahve ve kauçuktaki bu patlama 1900'lerin başlarında yerini durgunluğa bırakmıştır.

Siyasal huzursuzluklar 1930'da Getulio Vargas yönetiminde bir isyana yol açmıştır. Vargas'ın görev döneminde Brezilya'da sanayileşme başlatılmıştır. Vargas 1945'te devrilmiş, 1950'de yeniden seçilmiş, ordunun 1954'te istifasını istemesi üzerineyse intihar etmiştir.

İç kesimlerin gelişmesini desteklemek için Brasilia'da yeni bir başkent kurulmuş, ama askerlerin ve iş çevrelerinin dikkati toplumsal huzursuzluk ve aşırı enflasyon gibi yakıcı sorunlar üzerinde odaklanmaya devam etmiştir. 1964'te askerler başkan Joao Goulart ı devirmişler ve bundan sonra Brezilya bir dizi askerî yönetimlerin elinde kalmıştır. Askerler anayasal güvenceleri askıya almışlar ve basına sıkı bir sansür uygulamışlardır. Bu siyaset başkan Ernesto Geisel zamanında hafifletilmiş, 1979'daysa onun yerine general Joao Baptista de Oliveira Figueiredo geçmiştir. 1985'te bir seçmenler topluluğunun Tancredo de Almeida Neves'i cumhurbaşkanlığına seçmesiyle yönetim tamamen sivillere geçmiştir. Neves görevine başlayamadan ölmüş yerine Jose Sarney geçmiştir. 1988'de yeni bir anayasa yürürlüğe konmuştur. Sarney'den sonra doğrudan halk tarafından seçilen Fernando Collor de Mello 1990 Martı'nda göreve başlamıştır. Mello enflasyonu ve devlet harcamalarını azaltmak için bir "şok" programı başlatmış, ama onun da rüşvet aldığı öne sürülmüştür. Mello'nun aleyhinde 29 Eylül 1992'de dava açılmış ve yerine cumhurbaşkanı yardımcısı İtamar Franco geçmiştir.