Fahri Erdinç
Fahri Erdinç, Türk öykücüsü ve romancısı (Akhisar 1917-Sofya 1986). Balıkesir Necatibey İlköğretmen Okulu'nu bitiren (1936) Fahri Erdinç, Afyon, Manisa, Tekirdağ, Balıkesir köylerinde öğretmenlik yaptı. Ankara Devlet Konservatuvarı Tiyatro bölümünde okuyup (1938), sonra öğretmenliğe döndü. Ankara Radyosu Tiyatro bölümüne girip (1946), siyasal düşüncelerinden ötürü bir süre tutuklandı; daha sonra yurt dışına çıkarak (1949), Bulgaristan'a yerleşti.
Kendi deyimiyle, "Nâzım Hikmet etkisinde şiirler yazarak edebiyata girmesine" karşın, Fahri Erdinç şiiri bir "yan çaba" olarak almış, toplumsal-gerçekçi öyküleriyle tanınmıştır. Türkiye'deyken yazdığı dokuz öyküsü, Seçilmiş Hikâyeler dergisinin özel sayısında toplanmış, Türkiye'yi konu edinen öykü ve romanları Bulgaristan'da kitap halinde basılmıştır.
Başlıca yapıtları: Şen Olasın Halep Şehri (şiirler, 1945), Gök (oyun, 1952), Akrepler (öykü, 1952), Asi (öykü, 1955), İşte Böyle (şiirler, 1956), Ali'nin Biri(roman, 1958), Acı Lokma (roman, 1959), Memleketimi Anlatıyorum (öykü, 1960), Diriler Mezarlığı (öykü 1964), Kore Nire (roman, 1966), Canlı Barikat (öykü, 1973), Türkiye Hikâyeleri (1976), Kardeş Evi (roman, 1979).