Le Corbusier
(1887-1965), 20. yüzyılın en büyük mimar ve kent plancılarından biridir. Aynı zamanda ressam, heykeltıraş, mobilya tasarımcısı ve yazar olan Le Corbusier’nin asıl adı tablolarını imzalarken kullandığı Charles Edouard Jeanneret idi. Le Corbusier, İsviçre’de La Chaux-de-Fonds’da doğdu. Babası saat kadranı ustasıydı; annesi ise piyano dersleri veriyordu. Le Corbusier 13 yaşında okulu bırakarak babasının yanında çalışmaya başladı. Aynı zamanda Uygulamalı Sanatlar Okulu’na yazıldı. Orada çizim ve sanat tarihi öğretmeninin etkisiyle mimarlığa ilgi duymaya başladı.
1907-11 yılları arasında Orta Avrupa ve Akdeniz ülkelerini gezdi. Beyaz badanalı, dört köşeli, sade Akdeniz evlerinden çok etkilendi. Binalarında betonarme kullanan Parisli mimar Auguste Perret ve ilk sanayi tasarımcılarından biri olan Peter Behrens’le birlikte çalışma olanağı buldu. Mimarlık anlayışının gelişmesinde her ikisinin de büyük rolü oldu.
Le Corbusier 1917’de Paris’e yerleşti. Resim yapıyor ve kitap yazıyordu. 1923’te ilk önemli kitabı olan Vers une architecture (“Mimarlığa Doğru”) yayımlandı. Kitabında “Konut bir barınma makinesidir” diyen Le Corbusier, geleneksel, süslemeci mimarlık anlayışının tersine, yalın ve işlevsel yapılan savunarak, toplu konut anlayışına yeni bir boyut getirdi.
Toplu konutların “sağlıklı ve güzel” olması gerektiği savıyla düşüncelerini uygulamaya başladı. İlk evleri ayaklar üzerinde duran, yerden yükseltilmiş, çatılarının bir bahçe gibi düzenlendiği yapılardı. Geniş ve yüksek tavanlı odalar büyük pencerelerle aydınlatılıyordu. Hareketli olan bölmeler, yerine göre katlanıp kaldırılabiliyor, böylece evlerin içi değişik biçimlerde yeniden düzenlenebiliyordu.
1925’te Paris’teki uluslararası bir dekoratif sanatlar sergisinde Le Corbusier’nin, “yaşayan hücre” olarak nitelediği ilk ev modeli yer aldı. Hücre adını verdiği birimler bir araya getirildiğinde bir blok oluşturuyordu. Bu bloklardan biri Marsilya’da 1946-52 yılları arasında yapılan Ünite d’Habitation'dur (Yerleşim Birimi). 1.800 kişiyi barındıracak 18 katlı bu yapının içinde, rafa dizilen şişeler gibi
yerleştirilmiş, apartman dairelerinin yanı sıra, anaokulu, tiyatro, alışveriş merkezi, spor salonu gibi ortaklaşa kullanılacak hizmet birimleri bulunuyordu.
İşlevsel ve sade ev eşyası tasarımı yapan Le Corbusier’nin bazı mobilyalarının yapımında çelik borular kullanıldı.
1953’te Pencap bölgesinin yeni başkenti Şandigar’a çağrıldı. Orada ilk kez kent planlama ilkelerini yaşama geçirme olanağı buldu. Kent için bir plan çizerek önemli hükümet binalarının tasarımını yaptı. Ayrıca Hindistan’da bazı özgün tasarımlı özel evler de yaptı. Onun öbür ünlü yapıları arasında Paris’te, Çite Universitaire’deki (Üniversite Sitesi) İsviçre Öğrenci Yurdu, Fransa’da Ronchamp’daki Nötre Dame-du-Haut Kilisesi, ABD’de Harvard Üniversitesindeki Carpenter Görsel Sanatlar Merkezi ve Tokyo’daki Batı Sanatları Ulusal Müzesi sayılabilir.
MİMARLIK ve MOBİLYA maddelerinde Le Corbusier’nin yapıtlarından örnekler verilmiştir.
