Maksim Gorki
Maksim Gorki, Rus yazarı (Nijniy-Novgorod [günümüzde Gorki] 1868-Moskova 1936). Küçük yaşta yetim kalan Maksim Gorki (asıl adı Aleksey Maksimoviç Peşkov'dur), başıboş bir ömür sürerek (bu nedenle "acı" anlamına gelen "Gorki" takma adını aldı) Rusya'nın hemen her yanında çeşitli işlerde çalışırken, bir yandan da kendi kendini yetiştirdi. İlk öykülerinde toplumdan kopuk kişileri (Makar Çudra, 1892; Çelkaş 1895) işledi. 1905'ten başlayarak Lenin'le dostluk kurup, romanlarında (Foma Gordeyev, 1899; Ana [Mat, 1906]; Artamonovlar [Delo Artamonoviç, 1925]; Klim Samgin'in Yaşamı [Zizn Klima Samgina, 1927-1936]), oyunlarında (Ayaktakımı Arasında [Na dne, 1902]; Güneşin Çocukları [Deti solnca, 1905]; Düşmanlar [Vragi, 1906]) ve anı-romanlarında (Çocukluğum [Detstvo, 1913-14]; Ekmeğimi Kazanırken [Vlyudyah, 1915-16]; Benim Üniversitelerim [Moyi universitetıy, 1923]) burjuvazinin parçalanmasını, aydınların siyasetten yalıtılmışlığını, işçilerin savaşımını işledi. 1921-1928 arasında sağlık nedenleriyle İtalya'da yaşayıp, SSCB'ye dönünce, dergiler çıkararak, çeşitli yayın girişimlerine başkanlık ederek, Yazarlar Birliği'ni örgütleyerek (1934) toplumcu-gerçekçi edebiyatın kuruculuğunu yaptı. Doğduğu kente adı verildi.