Reşat Nuri Güntekin
Reşat Nuri Güntekin, Türk yazan (İstanbul 1889-Londra 1956). Binbaşı Dr. Nuri Bey'in oğlu olan Reşat Nuri Güntekin, İzmir Frere'ler okulunu, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'ni bitirdi (1912); Bursa ve İstanbul okullarında Fransızca, Türkçe, felsefe ve hitabet öğretmenliği, müdürlük yaptı. Kelebek adlı gülmece dergisini çıkardı (1924). Dil Heyeti'nde görev alıp (1929), Milli Eğitim müfettişliği (1931), Çanakkale milletvekilliği (1939-1943), M.E. Bakanlığı başmüfettişliği (1947), Paris kültür ataşeliği (1950) yaptı. Tedavi için gittiği Londra'da öldü.
Edebiyata Diken dergisinde yayınlanan (1917) Eski Ahpap adlı uzun öyküsüyle giren, Reşat Nuri Güntekin, tiyatro eleştirileri yazmış (1918), Vakit gazetesinde tefrika edilen Çalıkuşu romanıyla her sınıftan okurun ilgisini kazanarak, konuları bakımından duygusal ve toplumsal diye ikiye ayrılabilecek romanlarında, genellikle Anadolu il ve ilçeleriyle Anadolu insanının gerçeğini yalın, içten bir anlatımla yansıtmış, Anadolu'ya açılan Türk romanının başarılı örneklerini vermiştir. Roman, öykü, tiyatro, gezi, deneme, çeviri alanlarındaki yapıtlarının sayısı yüze yakındır. Oyunlarında toplumsal konuları eleştirel bir tutumla işlemiş, gülmeceden yararlanmıştır.
Romanları: Gizli El (1922), Çalıkuşu (1922), Damga (1924), Dudaktan Kalbe (1925), Akşam Güneşi( 1926), Bir Kadın Düşmanı (1927), Yeşil Gece (1928), Yaprak Dökümü (1930), Kızılcık Dalları (1932), Miskinler Tekkesi (1946), vb.
Öyküleri: Tanrı Misafiri (1927), Sönmüş Yıldızlar (1927), Leyla ile Mecnun (1928), Olağan İşleri 1930).
Oyunları: Hançer (1926), Babürşah'ın Seccadesi (1931 ),Hülleci (1935), Eski Şarkı (1951), Balıkesir Muhasebecisi (1953), Tanrıdağı Ziyafeti (1955), vb.
Gezi-Deneme: Anadolu Notları (1936), Dil ve Edebiyat (tarihsiz).