Vicente Blasco-İbanez
Vicente Blasco-İbanez, İspanyol romancısı (Valencia 1867-Menton, Fransa 1928). Genç yaşta cumhuriyetçi düşünceleri benimseyen Vicente Blasco-İbanez, 22 yaşında bir ayaklanma girişiminden sonra Paris'e göçtü. 1891'de bağışlanınca Ispanya'ya dönüp, gazetecilik, yayıncılık, milletvekilliği yaptı ve siyasal düşüncelerinden ötürü tam otuz kez tutuklandı. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra Côte d'Azur'e yerleşti.
1914-1918 savaşı üstüne yazdığı Los Cuatro Jinetes del Apocalipsis'le (Mahşerin Dört Süvarisi, 1916; birçok kez sinemaya uyarlandı) dünya çapında ün kazanan ve yapıtlarının çoğu yabancı dillere çevrilen Blasco-İbanez'in yapıtlarının çoğunda, en sevdiği yazar olan Emile Zola çizgisinde toplumsal ve "doğacı" bir özellik vardır.
Başlıca yapıtları: La Bakraca (Lanetlenmiş Topraklar, 1898), Çanas y Barro (Çamur ve Kamışlar, 1902), La Horda (İnsan Sürüsü, 1905), Karılı Meydan (Sangre y Arena, 1908), Bizim Deniz (Mare Nostrum, 1916), Los Argonautas (Argonotlar, 1916).