İçebakış
İçebakış, Dış dünya ile ilişkinin kesilip, dikkatin iç yaşama ya da iç deneyime yöneltilmesi. Kişinin öznel deneyimini özel koşullar düzeyine indirgemeyi amaç alan bir düzenli sistem olan sistemli içebakış, 1880-1920 yılları arasında ruhbilimin temel akımlarından biri olan yapısal ruhbilimin araştırma yöntemiydi. İnsan davranışıyla ilgili günümüzdeki araştırmalardaysa, içebakışın yerini genellikle dış gözlem alır ya da içebakış dış gözlemle desteklenir.