Maurice Barrés
Maurice Barrés, Fransız yazarı ve siyasetçisi (Charmes, Vosges 1862-Neilly-sur-Seine 1923). Lorraine'e yerleşmiş bir ailenin çocuğu olan Maurice Barrés, 1870 bozgunundan ve Lorraine'in işgal edilmesinden büyük ölçüde etkilendi. Önce papazların yönettiği geleneksel bir okula, sonra Nancy lisesine gönderildi. 20 yaşında hukuk öğrenimi görmek için Paris'e gidip, edebiyata ilgi duyarak, Taine ve Renan'ın düşüncelerinin etkisinde kaldı. 1884'te Les Taches d'Encre adlı bir dergi kurup (kısa süre sonra kapandı), ilk iki yapıtında (Huit Jours Chez M. Renan [M. Renan'ın Evinde Sekiz Gün, 1888]; Monsieur Taine en Voyage [Bay Taine Yolculukta]) o güne kadar büyük saygı duyduğu ustalarından koparak, hayranlığını Stendhal'e yönetti ve ondan "Ben kültü"nün gizini sordu. Bu ortak ad (Culte du Moi [Ben Kültü]) altında Sous l'Oeil des Barbares (Barbarların Bakışı Altında, 1888), Un Homme Libre (Özgür bir Adam, 1889) ve Le Jardin de Bérénice (Berenice'in Bahçesi, 1891) adlı romanlarım yayınladı. Siyasal olaylara ilgi duyarak boulangerciliği benimseyip, 1889'da Nancy'den milletvekili seçildi.
1893 ve 1896 seçimlerini kaybetmesine karşılık, siyasetten çekilmeyerek, militan gazeteciliğe başladı ve "dreyfusçullara" şiddetle saldırdı; Panama rezaleti sırasında milletvekillerini acımasızca eleştirdi. 1906'da Paris'ten milletvekili seçilip (ölümüne kadar sağcı milletvekilleri arasında yer aldı), o tarihten sonraki kitaplarında kibirli bir bireycilikten, vatan toprağını, ölülerin anılarını, ırkın erdemlerini yücelten ve bireyin her türlü gelişmesini onlara bağımlı kılan katı bir ulusçuluğa yöneldi. Les Déracinés (Köksüzler, 1897) adlı romanıyla Le Roman de l'Energie Nationale (Ulusal Enerjinin Romanı) adlı üçlemesini başlatıp, l'Appel au Soldat (Askere Çağrı, 1900), Leurs Figures (Yüzleri, 1902) adlı romanlarıyla tamamladı. Déroulède'in yanında Fransız Yurdu'nun yönetim kurulunda yer alıp, Au Service de l'Allemagne (Almanya'nın Hizmetinde, 1909) ve Colette Badoche (1909) adlı yapıtlarıyla Fransa'da Alsace ve Lorraine'in anılarının unutulmamasına çalıştı. La Colline inspirée (Esinli Tepe, 1913) adlı yapıtıyla ulusal kalıtın bir bölümü saydığı katolikliğe bağlanıp, Venedik, Yunanistan ve İspanya'ya yaptığı yolculuklardan, üç yapıtla döndü; Amori et Dolori Sacrum (Aşklar ve Kutsal Acılar, 1905), Le Voyage de Sparte (İsparta Yolculuğu, 1907), Creco ou le Secret de Toledo (Greco ya da Toledo'nun Gizi, 1912). Bütün içtenliğiyle başlamasını dilemiş olduğu Birinci Dünya Savaşı süresince, Fransızların birliğini pekiştirmeye ve ülkenin moralini yüksek tutmaya çalıştı: Les Diverses Familles Sprituelles de la France (Fransa'nın Çeşitli Ruhani Aileleri, 1917), Chroniques (Kronikler, 14 cilt, 1914-1920).
