Rasputin
(yaklaşık 1872-1916). Hastaları iyileştirme özelliğine sahip gizemli bir ermiş olarak tanınan Rasputin, Rus Çarı II. Nikolay’ın sarayında büyük bir güç kazanmıştı. Grigori Yefimoviç Rasputin, Sibiryalı bir köylüydü. Çarın, hemofili hastası tek oğlu Aleksey’i hipnoz yöntemiyle iyileştireceğine
inanıldığı için saraya alındı. Çariçe Aleksandra, Rasputin’in gizemli gücüyle oğlunu kurtaracağına ve hanedanı koruyacağına güveniyordu. Ahlak kurallarına aykırı yaşayışına ve skandallara neden olan davranışlarına karşın onu korumayı sürdürdü.
1905’ten I. Dünya Savaşı’nın çıktığı 1914’e kadar Rasputin’in Rusya’daki ünü ve yaşamına
ilişkin skandallar giderek büyüdü. Ona karşı çıkanlar Rusya’nın uzak bölgelerine sürüldü. Bir kez çara yazılan bir rapor nedeniyle gözden düşen ve saraydan kovulan Rasputin, Aleksandra’nın ısrarıyla çok geçmeden geri döndü. Saraydaki gücü inanılamayacak kadar artan Rasputin 1915’te Çar Nikolay ordularının başında savaşmaya gidince, karısı Aleksandra’nın özel danışmanı olarak ülkenin içişlerinin yönetimini ele aldı.
Rasputin’in ölümü de yaşamı kadar maceralı oldu. Monarşi taraftarları, yarattığı skandallar yüzünden çarlığın daha fazla zarar görmemesi için Rasputin’i öldürmeyi tasarladılar. Komploculardan birinin evinde Rasputin’e zehirli yiyecek ve şarap sunuldu. Rasputin’in zehirle ölmediğini gören komploculardan biri paniğe kapılarak ona ateş etti. Sonunda, vurulmasına karşın hâlâ yaşayan Rasputin’i yakalamayı başararak onu bağladılar, buzlarla örtülü Neva Irmağı’nda açtıkları bir delikten suya attılar.
Aleksandra, Rasputin’in ölümünden sonra yönetimini daha da sertleştirdi, ama kısa bir süre sonra, Mart 1917’de gerçekleşen ayaklanmayla Rusya’da çarlık yönetimi son buldu.
