George Berkeley
George Berkeley, İrlandalı filozof ve din adamı (Dysert Castle,Kilkenny, İrlanda 1685-Oxford 1753). Kilkenny ve Dublin'de öğrenim gören George Berkeley, rahip olarak (1707) felsefeye yöneldi. 1709'da The Theory of Vision (Görme Kuramı) adlı yapıtını, 1710'da başlıca yapıtı olan Treatise Concerning the Principles of Human Knowledge'i (İnsan Bilgisinin İlkeleri Üstüne İnceleme) yayınladı: Maddeciliğe karşı çıkıyor, onları düşünen zekâ dışında maddi şeylerin varlığını kabul etmiyordu; varolan yalnızca ruhlar ve ruhların fikirleriydi; kısıtlamalardan kurtulan zekâ, ruhlara ve tanrıya ulaşabilirdi. 1713'te çağımızda felsefi edebiyatın başyapıtlarından biri sayılan Dialogue Between Hylas and Philonius(Hylas ile Philonius Arasında Söyleşi) adlı yapıtı yayınlandı. Aynı yıl Londra'ya gitti; daha sonra da birçok kez Fransa ve İtalya'ya yolculuk yaptı. Londra'da Alciphron'u yayınlayıp (1732), Cloyne piskoposluğuna getirildi (1734), Analyst (Çözümleyici, 1734) adlı yapıtını yayınlayıp, Siris, A Chain of Philosophical Reflexions and Inquiries Concerning the Virtues of Tarwater (Siris: Katranlı Suyun Özellikleri Üstüne Felsefi Düşünceler ve Araştırmalar, 1744) adlı incelemesinde, katranlı suyun tıbbi yararlarından yola çıkarak en atakça metafizik kurgulara ulaştı.
Maddeyi inkâr edişinde Locke'un deneyciliği ile Malebranche'm idealizmini birleştiren Berkeley, Kant'ı büyük ölçüde etkilemiştir.
Not: XVIII. yy. filozoflarından George Berkeley, John Locke ve David Hume’un yanı sıra, deneyci felsefesinin başlıca temsilcilerindendir.